چراغ هدایت

زده به سر هوای سامره ام

خاک پای گدای سامره ام

سامره آفتاب سینه من

کربلای من بقیع ثانی من

تو ولی خدای دادگری

تو جواد الائمه را پسری

توعلی علی وفاطمه ای

تو چراغ هدایت همه ای

به خداوندی خدا سوگند

به محمد وبه انبیاء سوگند

به کتاب و به مکه وبه حرم

به صفا به مروه وزمزم

به مدینه به خاک قبر رسول

به مزاری که گم ده بتول

این کلام خدای دادار است

مهرتان خلد و بغضتان نار است

(سازگار،با اندکی تصرف)

فقط شیعیان بخوانند!

بعد ازتخریب سامرا چه کردیم؟چه کاری از دستمان برآمده؟

آیا به این نکته فکر کردیم اکنون که نصفی از قبور ائمه ما ویران وقبر مادر ائمه پنهان است چه مرهمی بر دل آقا ومولایمان گذاشته ایم؟

چه شد که دشمنان اهل بیت جرأت کردند بارها وبارها به حریم امامان ما جسارت کنند؟

حریمی که خشتی ازآن برای ماهزار ها برابردرهم ودیناریست که شب وروز به دنبالش هستیم.

بعد از غفلت چه کردیم؟هنوز خوابیم یا بیدار؟

مگر آن حاکم عباسی ،دشمن اهل بیت به اطرافیان خود نگفت که ما هر چه آرامگاه اجداد خود را آباد کنیم،فرش و چراغ بگذاریم،

 از گزند دزدان در امان نیست وهیچ موقع آباد نمی شوند ولی این  مردم ،خودشان آرامگاه خاندان پیامبرصلی الله علیه واله

(قبر امام هادی علیه السلام)را فرش و چراغ می گذارن واز حریم فرزندان پیامبرصلی الله علیه واله مواظبت می کنن؟